Schakel JavaScript op en herlaad de pagina.
Vintage ooit van jou door de Taylor, Smith Taylor Co Stoneware-servies, Boutonniere
eter vroeg lokale chef-koks en restaurantbezitters de vraag, wat is het meest klassieke Charleston-gerecht voor jou? en ontving enkele echt interessante antwoorden. Van schaaldieren tot carolina gouden rijst, hier is wat ze zeiden.
voor mij, het eerste dat in de geest komt, is gestoomde oesters. Na het grootste deel van mijn leven door te gaan naar de Golf, dacht ik dat ik oesters op alle denkbare manier had gegeten. Het was pas toen ik hierheen verhuisde dat ik mijn eerste oesterradenervaring had. Een slurp van die zoute, Briney Goodness is net als het proeven van alles Charleston. â € "Michelle Weaver, Chef, Charleston Grill
Na een tijdje over uw vraag op uw vraag, heb ik een van mijn favoriete Charleston Books 200 jaar Charleston Cooking. Er zijn veel klassieke Charleston-gerechten, maar oesterhutten met Mace heeft een grote geschiedenis en is een van mijn favoriet om te koken en te genieten. Ik heb veel variaties gezien die het hele jaar door worden aangeboden in iconische restaurants zoals Husk en Peninsula Grill. Raadpleeg de bijgevoegde afbeelding voor het volledige verhaal dat dateert uit 1737. â € "Nathan Thurston, Chef, Thurston Southern
toen ik naar Charleston verhuisde, was ik verheugd om overal oesterbraadstukken te vinden. Nu koop ik oesters wanneer ik kan. Er is niets puur, zoet, zout en schoon smaken dan een heerlijke rauwe oester. Oysters maken een geweldig bed voor allerlei prachtige sauzen zoals cocktail en mignonette. Ik kocht mijn man een prachtig vervaardigde, lokaal gemaakt oestermes voor Kerstmis. Of geroosterde of ruwe oesters zo inheems zijn voor het gebied, de gemeenschap en het lokale bedrijf. â € "Marilyn Markel, Culinary Director, Southern Season Charleston
wanneer ik klassieke Charleston hoor: garnalen en grits voor mij is het voor de hand liggende antwoord. Ik denk dat het waarschijnlijk op meer menu's in Charleston is dan iets anders, anders dan gefrituurde groene tomaten. â € "Brannon florie, chef-kok / eigenaar, de rare, falyny's op achtenveertig, de graanschuur
garnalen en grits zouden de meest charleston gerecht moeten zijn. Een dichte seconde zou zijn-krab soep zijn en ruwe oesters. Ik heb ook gehoord van een 'moeraskip' die een curry-type kippenschotel is, hoewel ik niet bekend ben met zijn constructie. â € "Josh Reeves, chef-kok, mevrouw Rose's Fine Food & Cocktails
Ik denk nog steeds dat elke keer dat iemand Charleston naar voren brengt, denken ze meteen aan Shrimp N 'Grits eerste en zij-krab soep tweede, dus ik zou mezelf met die items zelf moeten concurreren. â € "Marc Collins, chef-kok, circa 1886
De saus was een klassiek zoet en zuur gemaakt met chilis, azijn, gember, knoflook, cilantro, enz., Samen met geschilde abrikozenconserven. In die tijd was het het einde allemaal allemaal. We zouden een hele flounder nemen, diamant score aan beide zijden en baggeren het in gekruide bloem en "Flash Sear" het. Technisch gezien was het 'gefrituurd', maar de eigenaren beschouwden deze uitdrukking niet erg smakelijk en drong erop aan dat we het een 'flash Sear' noemen. Welnu, deze terminologie werd ook iconisch en je begon te zien van Flash Sear-voorbereidingen op menu's in de stad.
Zoals geweldige provinciale gerechten over de hele wereld, is Potlikker een reddingsvoedsel. Tijdens het anteBellum-tijdperkten, at de slaveneigenaren de greens uit de pot en zetten de overgebleven potlikkerbouillon opzij voor de enslaved, die zich niet bewust zijn dat de bouillon, niet de greens, nutriënt rijk was. Na slavernij duurde Potlikker de werkende arm, zowel zwart als wit. In het zuiden van vandaag heeft Potlikker nieuwe betekenissen opgenomen als chef-koks hebben teruggewonnen. Otlikker is een typisch zuidelijke gerecht, en de Potlikker Papersis Een geschiedenis van het moderne zuiden, verteld door zijn eten. Begin met de cruciale rolkoks en obers die in de burgerrechtenbeweging speelden, noteerden John T. Edge de zuidelijke reis van het zuiden van een hechting van racisme naar een harmelbed van de Amerikaanse immigratie. Hij laat zien waarom in het zuiden van de arbeidersklasse een vitale bestuurder is geworden van de hedendaagse Amerikaanse keuken.
Toegang van het eten was een Battleorgetje probleem in de jaren 1950 en 1960. Eigendom van de culinaire tradities is op lange maart een centrale bewering gebleven in de richting van gelijkheid. Hij Potlikker paperstracks cruciale momenten in de zuidelijke geschiedenis, van de back-to-the-land beweging van de jaren 1970 tot de opkomst van snel en gemodelleerde voedselmodel gemodelleerd op landelijke nietjes. Rand vertelt de gentrificatie die tractie heeft opgedaan in de restaurants van de jaren tachtig en de ambachtelijke renaissance die boeren en koks in de jaren negentig opnieuw verbindt. Hij rapporten als nieuwer Zuid kwam in de jaren 2000 en 2010 in focus, verrijkt met de aankomst van immigranten uit Mexico naar Vietnam en vele punten ertussen. Onderweg profielen buitengewone figuren in zuidelijke gerechten, waaronder Fannie Lou Hamer, kolonel Sanders, Mahalia Jackson, Edna Lewis, Paul Prudhomme, Craig Claiborne en Sean Brock.
Over de laatste drie generaties hebben de sleutelswijzigingen het zuiden getransformeerd. Hij Potlikker Paperstells het verhaal van die dynamiek â € "en onthult hoe zuidernissen een gedeelde culinaire taal voor de natie is geworden.
Als u door wilt gaan en tickets kunt bestellen, bezoekt u de Southern Living Taste of Charleston-website. Tenzij je het gevoel hebt dat twee dagen achter elkaar naar hetzelfde festival gaan, is het niet nodig om voor beide dagen een ticket te kopen. De line-up is precies hetzelfde voor zaterdag en zondag. Tickets zijn 15 van tevoren en 20 aan de poort- en voedsel- en dranktickets kunnen binnen de poort worden gekocht. De opbrengst voor dit evenement gaat om lokale goede doelen te ondersteunen.
Van de invloed van de jaren 1920 mode op aspergetelers tot een heirloom Watermelon verloren en gevonden, proef de stateel met verrassende verhalen uit South Carolinas Singularly Rich Food Tradition. Hier presenteren Kevin Mitchell en David S. Shields continu-profielen van tachtigde profielen van de meest onderscheidende ingrediënten, zoals Carolina Gold Rice, Sea Island White Flint Corn, en de kegelvormige Charleston Wakefield-kool, en kenmerkende gerechten, zoals Garnalen en grutten, kippenmoeras, Okra-soep, Frogmore-stoofpot en krabrijst. Deze Portretten , geïllustreerd met originele foto's en historische tekeningen, bieden oorsprongverhalen en verhalen over keukencreativiteit en landbouwinnovatie. Historische ontvangsten en moderne recepten, waaronder chef-kok Mitchells Destillatie van tradities in Hoppin John Fritters, Okra en Crab Stew, zijn ook aanwezig.
