Peer en amandel taart

Nu wed dat je je moet afvragen wat mensen precies in de Middeleeuwen eten. Vaak wordt er vaak gedacht dat de middeleeuwse keuken voornamelijk bestaat uit kool en weinig anders. Een nauwere blik op deze specifieke periode die bijna een millennia overspant, bewijst dat voedsel rijk, kleurrijk en creatief was. Het is heel interessant dat, hetgeen in strijd met het populaire geloof, de Middeleeuwen vol was met technologische, filosofische en culturele vooruitgang die de weg voor de Renaissance maakten. Eten was absoluut onder deze talrijke innovatieve creaties van de tijdsperiode.

TailLEVENT maakte niet alleen een naam voor zichzelf in het Franse hof van de 14e eeuw, maar aangezien hij het referentiekookboek van zijn tijd schreef, wordt hij beschouwd als de eerste professionele meester-chef-kok in de wereld. Zijn kookboek le Viandier, werd op grote schaal populair onder de hogere klasse. Onbewust had hij de stichting ingesteld waarop alle volgende Franse keuken werd gebouwd.

Nog een geweldig middeleeuws kookboek is Le Mnagier de Paris. Ik gebruik het woordkookboek licht als het een eigenlijk meer van een verdrag van het huiseconomie was, geschreven door een oudere echtgenoot voor zijn onlangs woensdag. Net als Le Viander is het boek vol met principes en voorschriften, uitgelegd door verhalen. De eerste twee delen van het boek zijn eigenlijk richtlijnen voor het beheren van een huishouden en hoe een volgzame en onderdanige vrouw te zijn, wat een damesrol was in de dag. Maar voordat je heel erg krijgt, denk dan dat dit boek 700 jaar geleden werd geschreven. En door de manier waarop het uit de echtgenoten is geschreven, zorg ertoe wat er met zijn vrouw zou gebeuren toen hij er niet meer was om haar te beschermen. Dit was eigenlijk zijn manier om zijn geliefde voor te bereiden op de mogelijkheid van zijn dood, en wat ze zou moeten doen om echtgenoot nummer twee te wauwen. Recepten in Le Mnagier de Paris zijn te vinden in het laatste derde deel van het boek en sommige lijken zelfs degenen te vereenvoudigen in Tirels Bestseller.

Feesten en genieten van eten was centraal in het leven in de Middeleeuwen, maar nogmaals, dus fasten en onthouding, en tussen deze laatste twee namen ze bijna 35 procent van het jaar op. Daarom moesten mensen uitzonderlijk creatief zijn met hun voedsel, zodat ze niet hadden het gevoel dat ze op verboden voedsel missen. Het is wanneer amandel en alle reeks notenmelk zijn uitgevonden. Ja, u kunt uw veganistisch of lactose Intolerant -vriend vertellen dat amandelmelk voor eeuwen bestaat en niet een slimme uitvinding was van Instagram-beïnvloeders. Vis was ook slim vermomd als pluimvee, en allerlei vleesvervangers explodeerden op het toneel.

Nu eten in de Middeleeuwen, maar nogmaals, ik denk dat dit maximaal geldt voor elke tijdsperiode, was een symbool van status en rijkdom. Obility en aristocratie dineerde een fijne reeks weelderige gerechten slim gemaakt met exotische kruiden en specerijen in overvloedige hoeveelheden. Het is de tijd waarin pauwen en zwanen grote taartvullen maakten, wanneer geroosterde konijnen werden gepresenteerd aan de tafel gekleed in volledig pantser en uitgebreide en zwaartekracht tartende suiker Masterpieces versierde tafel spreads.

etiquette in middeleeuwse tijden was heel anders dan de onze, maar extreem streng. Dit idee van grote banketzalen gevuld met smerige krijgers die links en rechts en botten op de vloer worden gegooid, is en absolute misvatting. Natuurlijke vorken waren nergens te zien, behalve in de Spaanse en Byzantijnse tafels, en de diners werden verwacht dat ze hun eigen mes en drinkbekerden zouden brengen werden gedeeld met de gast naast je, niet omdat er maar weinig goblets waren, maar om een ​​gevoel van respect en kameraadschap aan te moedigen .

Alle gerechten werden tegelijkertijd op de tafel geplaatst. Deze manier van serveren was, en nog steeds, Service La Française ⠀ "Het was pas halverwege de 19e eeuw die Service La Ruse modieus werd, wat betekent dat maaltijden worden geserveerd in cursussen en in individuele porties.

Ondanks dit alles waren tafelmanieren een cruciaal onderdeel van dineren, zo veel, dat veel dames werden verontschuldigd door te dineren met heren om potentieel gênante situatie te vermijden, en zou lid worden van hun mannelijke tegenhangers Dicht bij het einde van een maaltijd, waar ze waarschijnlijk vóór de vóór hun gasten zijn gevuld

Digestie werd algemeen beschouwd als vergelijkbaar met koken, en daarvoor moest voedsel op een bepaalde manier worden geconsumeerd. Voedingsmiddelen die als gemakkelijk te verteren werden beschouwd, werden eerst geconsumeerd. Diners zouden beginnen met een aperitief of assiette de tafel, dat bestaat uit een zoete wijn, een salade of een zacht fruit en misschien een soort van gebak. Zodra de maag werd geopend, werd de volgende loop van porridges of soepen gepresenteerd, en altijd met brood. In meer welvarende huishoudens zouden we deze cursus vinden om te worden gevolgd door gebraden vlees en vlees, of vis op uitgelezen of onthouding dagen.

om de maaltijd te beëindigen, was het op maat om de maag te sluiten, en net zoals het was geopend voordat het gebruikelijk was om de maaltijd af te maken met wat zoete wijn zoals hypocras, een zeer vergelijkbaar brouwerij tot glanzende wijn, wat snoep, Zoals draden, wat kaas en misschien enkele peren. Meest fruit, hoewel absoluut niet alles, Â werden als nat en koud beschouwd, en daarom moesten worden vermeden, tenzij goed gekookt. Deze laatste cursus werd Desservir genoemd, wat zich vertaalt naar het opruimen van de tafel, en toevallig is waar het woord dessert vandaan komt.

eenmaal beschouwd als exotisch, kan Papaya het hele jaar door behoorlijk veel worden gekocht. Een zeer veelzijdig fruit dat enzymen bevat die helpen bij het maken van vlees en het gebruik ervan in salades, puddingen, yoghurt, chutney, enz. Voor de zoetste smaak, selecteer een papaja met een geelachtig -Ondere huid die oplevert de aanraking. Groene papaja kan worden gepeld als een wortel. Het is vergelijkbaar met winterpompoen en kan worden gebakken of barbecued op dezelfde manier.

Verwarm de oven voor 400 F. Giet vulling in gebak omzoomde taartschotel. Bestrooi met de rest van droge mengsel punt met boter. Uitdelen gebak voor topkorst. Maken in het ontwerp van de keuze of plaats gewoon op taart; Knijp de bovenste bodem samen om een ​​zegeluitval 'ventilatieopeningen' te vormen. Borstel met eierwas strooi met suiker.

Welke betere manier om de jaren eerste rabarber te gebruiken dan met een goede oude rabarbertaart? Hoewel ik echt van de rabarbermaak houd, vind ik dat ze in pastei beter zijn in combinatie met een andere, steviger en minder zure fruit! Eén kijk naar de super rijpe peren in onze keukenkom en de beslissing is gemaakt. De Pie Du Jour zou peer en rabarber zijn!

Hoewel Rabarb de ster van deze taart is, helpen de zoete peren om zijn karakteristiek zure smaak te verminderen. Ze helpen ook echt met de textuur, waardoor de vulling minder rumny is! Een goed rooster van fresmeerder in de vulling en een mooie bruine suiker crumble topping neemt deze rabarbercrumble taart naar het volgende niveau!

rabarber en peer gaan gewoon zo goed samen! Het is bijna als als de twee vruchten gemengd zijn om een ​​totaal nieuw fruit te creëren! Zoals rabarber schattige kleine zusje. Praten over de vulling. Heres een kleine truc: ik gebruik graag bevroren rabarber voor mijn pastei. Ik liet het ontdooien en gooi alle vloeistoffen weg. Dit is de tip bij het bakken met rabarber die ik heb gelezen in het Black Book Four & Twenty Blackbird! Geen loopneuse vullingen! Ik bedek ook mijn taartkorst met een beetje meel en suiker voordat ik mijn fruitvulling voeg die de bodemkorst voorkomt door soggy te worden.

goedheid, Nieuw-Zeeland is het volgende niveau geweldig. Dit is de perfecte tijd van het jaar om te bezoeken - het is het einde van de zomer, en de kinderen zijn teruggegaan op school, zodat dingen een beetje rustiger zijn. We zijn Splitting Onze tijd tussen de boerderij van Richard en het strandhuis. TE GOED. We zijn hier maar een week en toch en op de een of andere manier ben ik al heimwee, en we hebben nog niet eens over. e is hopelijk van plan om in de komende twee jaar of zo terug te gaan naar NZ, dus het draait allemaal om het uitzoeken van een spelplan en waar van hieruit gaan.

We gebruikten een pasta-maker om de stroken van het rooster te snijden. Ik heb de pasta-hechting van de keukenhulp die op mijn mixer klemt, wat snel werk van de strips maakt, en super bevredigend is om te gebruiken omdat het super zelfs stroken maakt die zorgen voor een zeer opgeruimd rooster die mooi weeft. Het deeg werd gerold met behulp van de rollerbevestiging, toen gebruikten we de fettuccine-gehechtheid voor het dunnere rooster en de lasagnette voor het dikker. Je zou zeker hetzelfde kunnen doen met een glooiende pin, een liniaal, een gebak-wiel en een zorgvuldig snijden als je zonder pasta maker bent. Ik vind het gebruik van een liniaal om strips te snijden zorgt voor een veel schoner rooster als het gaat om de montage!

We gingen met vier 5 inch mini-pastei, maar je zou hetzelfde recept kunnen gebruiken en in plaats daarvan een 9-inch taart bakken als je de mini-taartpannen niet hebt. We gingen met een simpele appel- en perenvulling en een fundamentele deegrecept dat helemaal mijn gaat, hoe gemakkelijk het is om mee te werken. Als je een dun rooster gaat doen of een pasta-maker gebruikt om je strips te snijden, raad ik dan aan om je deeg een beetje meer te werken dan je zou op de bloem en de boterpodium om ervoor te zorgen dat het een beetje stevig meer stevig is en het leuk is je bent triticing. Deeg heeft de neiging om zwakke punten te ontwikkelen waar de brokken boter zijn, dus je wilt dit minimaliseren om ervoor te zorgen dat het leuk en gemakkelijk is om mee te werken.